چند سال پیش قرار بود رنو داستر راهی بازار ایران شود و گویا هنوز هم پرونده آن کمابیش باز است اما فعلا که پس از چند سال هنوز خبری نشده است. البته این جور اتفاقات زیاد پیش میاید و دیگر به آن عادت کرده‌ایم! بگذریم! رنو مدل 2014 داستر را با کمی تغییرات معرفی کرده که می‌خواهیم به آن بپردازیم.
اگر به چهره مدل 2014 این خودرو نگاهی بیندازید و آن را با مدل قدیمی مقایسه کنید، ابتدا تغییرات جلو پنجره و همچنین استفاده از چراغ‌های LED مخصوص روز را خواهید دید که کمی چهره داستر را پخته‌تر کرده است. در کنار نیز رینگ‌های 16 اینچی خودنمایی می‌کنند و در نمای عقب از تزئینات کرومی استفاده شده است.
اما بیشترین تغییرات مدل 2014 داستر را می‌توان در داخل خودرو یافت. کنسول میانی آن کاملا تغییر کرده و نسبت به مدل قبلی می‌توان از امکانات رفاهی بیشتری مانند روکش چرمی صندلی‌ها و نویگیشن بهره برد.
روی داستر پیشرانه‌های مختلفی نصب خواهد شد. یکی از اقتصادی‌ترین پیشرانه‌ها مدل TCe 125 جدید بنزینی است که در حقیقت یک موتور 4 سیلندر به حجم 1.2 لیتر می‌باشد و مصرف آن به کمک گیربکس 6 سرعته دستی که به صورت استاندارد روی آن نصب شده، تنها 6 لیتر در هر 100 کیلومتر است. اما پیشرانه‌های دیگری نیز روی این فرانسوی نصب خواهد شد مانند مدل 1.6 لیتری با توان تولید 105 اسب‌بخار و یا دو نوع پیشرانه 1.5 لیتری با توان تولید 90 و 110 اسب‌بخار. البته برای کاهش بیشتر مصرف سوخت سیستم‌هایی نظیر Eco Mode نیز استفاده شده تا به راننده کمک کند به صورتی رانندگی کند که کمترین میزان مصرف سوخت را داشته باشد.
با وجود اینکه هنوز خبری از داستر برای بازار ایران نیست اما درصورت ورود به بازار، با توجه به برند این خودرو و همچنین قیمت آن احتمالا می‌تواند موفقیت‌های خود را بعد از فروش مناسب در بازارهای جهانی، در بازار داخل نیز تکرار کند.

اپتیما را باید یکی از موفق‌ترین خودروهای کیا در ایران دانست. خودرویی که توسط اطلس‌خودرو، نماینده رسمی کیا در ایران، عرضه می‌شود و در بازار داخل مورد استقبال خوبی قرار گرفته است. البته این خودرو در ابتدا در مدل‌های 2009 عرضه شده بود ولی بعد از آن و با حضور و عرضه مدل 2011، اطلس‌خودرو این مدل را نیز روانه بازار کرد. اگرچه کیا اپتیمای قبلی دارای پیشرانه نیرومندی بود (6 سیلندر 2.7 لیتری با توان تولید 191 اسب بخار) و تجهیزات بکار رفته در آن نسبت به رقیبانش بسیار خوب بود، اما در چهره آن هیچ هیجانی دیده نمی‌شد و کاملا کسل کننده به نظر می‌رسید که نباید این موضوع را هم در عدم موفقیت این خودرو بی‌تاثیر دانست. اما زمانی که مدل‌های 2011 وارد بازار شدند، این موضوع کاملا تغییر کرد و چهره اپتیما دگرگون شده بود. اینبار نه تنها خبری از چهره کسل‌کننده نبود بلکه تجهیزات دیگری نیز روی این خودرو نصب شد تا حس اسپرت بودن را به راننده القا کند.
اگر به اپتیما نگاهی بیاندازید، چهره آن را بسیار خشن و در عین حال هماهنگ می‌یابید که با رینگ‌های 18 اینچی بسیار مخوف‌تر هم می‌شود. در جلو چراغ‌های کشیده و جلو پنجره کاملا نشانگر امضای جدید کیا است و در زیر چراغ‌ها دو مه شکن نیز دیده می‌شود. در بالای مه‌شکن‌ها دو ردیف چراغ‌های LED قرار دارد که مخصوص روز می‌باشند و در طول روز روشن می‌شوند. در کنار خودرو خطوط منحنی شکل زیادی دیده نمی‌شود اما در کنار درب جلو چند خط با روکش کرومی قرار دارد که نمای جانبی را کمی از سادگی در آورده است. در عقب نیز داستان مانند جلو می‌باشد و چراغ‌های کشیده با فرمی بسیار زیبا در بالای نمای عقب قرار گرفته‌اند. در پایین سپر دو خروجی اگزوز قرار دارد که نه تنها به عقب خودرو چهره اسپرت‌تری داده بلکه کار را برای تنفس پیشرانه راحت‌تر می‌کند.
زمانی که به داخل خودرو سوار شوید کمی متعجب می‌شوید و ممکن است فکر کنید که کمی طراحی داخلی و مخصوصا داشبورد میانی با نمای بیرونی هماهنگ نیست و از جذابیت بیرونی آن خبری نیست. اما غربالک فرمان، دسته دنده و صفحه کیلومتر شمار طوری طراحی شده‌اند که حس اسپرت داخلی را کماکان به راننده تزریق می‌کنند. فرمان کوچک و خوش دست است و شیفترهای تعویض دنده پشت آن به راحتی قابل دسترس هستند. دسته دنده نیز اگرچه فرم خوبی دارد اما کمی بیش از حد کوچک است و اگر دستتان بزرگ باشد شاید مجبور باشید با انگشتانتان دنده را عوض کنید! کیفیت اجزای داخلی نیز خوب است اما به نظر می‌رسد پس از چند سال استفاده سطح کیفی آن در مقایسه با رقیبانی مانند کمری و آکورد بیشتر خود را نشان دهد اما از نظر تجهیزات اپتیما بسیار بهتر عمل کرده و باید به امکاناتی نظیر سقف پانوراما، گرمکن صندلی‌های جلو، شیفتر تعویض دنده پشت فرمان، سیستم ورود بدون کلید، دکمه استارت، دوربین عقب (که تصویر آن روی آینده میانی نشان داده می‌شود) و کروز کنترل اشاره کرد.
موتور را روشن می‌کنیم و اولین چیزی که جالب به نظر می‌رسد نوع حرکت دور شمار موتور و صفحه کیلومتر شمار است. با وجود اینکه پیشرانه آن 4 سیلندر 2.4 لیتری است اما در حالت ایستاده اپتیما کاملا بی‌صداست و این پیشرانه به آرامی آماده دستورات راننده است. ترمز دستی را که در پایین و در کنار پدال‌های گاز و ترمز قرار دارد را آزاد کرده و شروع به حرکت می‌کنیم. اپتیما دارای حرکت نرمی است و هندلینگ خوبی دارد. خودرو کاملا در دست است و فرمان کوچک آن به راحتی هیکل 1.4 تنی اپتیما را جابجا می‌کند. تعویض دنده‌ها در حالت خودکار به خوبی تعویض می‌شوند و در دورهای بالا صدای موتور نیز شنیده می‌شود. دنده را به حالت دستی گذاشته تا از شیفترها نیز استفاده کنیم و عملکرد آن را ببینیم. با وجود اینکه شیفترها به خوبی عمل می‌کنند اما کمی تاخیر در عکس‌العمل جعبه دنده در این حالت دیده می‌شود و اگر برای سبقت گرفتن از آن استفاده می‌کنید باید کمی حواستان را جمع کنید! زمانیکه پای خود را تا آخر روی پدال گاز فشار دهید، تمامی 177 اسب تولید شده توسط پیشرانه به چرخ‌ها منتقل می‌شوند و راننده را به صندلی میخکوب می‌کند. اما سر پیچ‌ها اپتیما کمی آن قابلیت مانور را نمی‌تواند از خود به نمایش بگذارد و کمی احساس می‌شود که اپتیما در تغییر حرکت‌های ناگهانی کمی تنبل است!
اگر برای خرید اپتیما به بازار آزاد بروید متوجه می‌شوید که این خودرو در مدل‌های مختلف و با سطح امکانات بسیار متنوعی وارد بازار شده‌اند و رنج قیمتی آن از 115 تا 141 میلیون تومان می‌باشد. شاید با این قیمت بسیاری به دنبال اولین حریف اپتیما یعنی هیوندای سوناتا بروند که نه تنها چهره آن به خوبی اپتیما است بلکه طراحی داخلی آن از اپتیما نیز بهتر است و از نظر پیشرانه نیز هر دو مشابه هستند. اما اگر می‌توانید کمی سر کیسه را شل‌تر کنید(!) شاید بد نباشد که کمی بلندمدت فکر کنید و سری به رقیبان ژاپنی اپتیما مانند تویوتا کمری و هوندا آکورد بزنید. در مورد اصلی‌ترین رقیب اپتیما یعنی تویوتا کمری باید بگوییم که اگرچه کمری از نظر پیشرانه نسبتا همانند اپتیما است (کمری دارای پیشرانه 4 سیلندر 2.5 لیتری با توان تولید 181 اسب‌بخار می‌باشد) و از نظر کیفیت ساخت بی‌شک با اپتیما بسیار فاصله دارد اما طراحی این خودرو اصلا در حد و اندازه اپتیما نیست و مخصوصا نمای عقب آن از نظر بسیاری نسبت به مدل قبلی بدتر هم شده است!
لذا اگر با چهره کمری مشکلی ندارید و قیمت 140 تا 150 میلیونی آن را (در مدل GLX) می‌توانید پرداخت کنید، بی‌تردید سراغ این ژاپنی معروف بروید اما اگر به دنبال یک خودروی زیبا هستید و معمولا از خودروی خود به مدت چندین سال استفاده نمی‌کنید، شاید بد نباشد که کیا اپتیما را نیز امتحان کنید.
البته گروه خودرو بانک یک فیلم را جهت بررسی این خودرو تهیه کرده که در آن امکانات و عملکرد موتور به نمایش گذاشته شده که آن را می‌توانید در اینجا مشاهده کنید.
همچنین برای مشاهده کامل مشخصات فنی و امکانات این خودرو به این صفحه مراجعه کنید.

امروز می‌خواهیم به سراغ دو اتومبیل محبوب در رنج قیمت زیر 40 میلیون تومان برویم. این دو اتومبیل در ابتدای ورود به بازار چندان مورد استقبال قرار نگرفته بودند ولی با مرور زمان به علت کیفیت فنی خوب وقابل قبول، در حال حاضر جزء پرفروش‌ترین خودروهای این رنج هستند و مانند دیگر خودروهای بازار، قیمتی فراتر از حد تصور پیدا کرده‌اند!
ابتدا به طراحی دو اتومبیل می‌پردازیم (که البته سلیقه‌ای است)، اول به سراغ لوگان رفته، لوگان به علت طراحی ظاهری مکعب شکل چندان خودروی دل‌چسبی نیست. بلند بودن سقف برای یک خودروی سدان موجب شده که با اتومبیل ناهماهنگی مواجه شویم که البته این سقف بلند نکات مثبتی نیز دارد که در جای خودش به آن اشاره خواهیم کرد. طراحی عقب لوگان به علت بلند بودن صندوق واستفاده از چراغ مستطیل شکل به صورت افقی نمای جالبی به وجود نیاورده است اما طراحی جلوی لوگان به مراتب بهتر از نمای عقب آن است. اما در آنسوی میدان 206SD قرار دارد که شاید مهمترین چالشی که این خودرو در طراحی ظاهری با آن روبرو است، مربوط به نمای جانبی این خودرو می‌باشد. صندوق بار اضافه شده به آن و تغییر ندادن ابعاد در عقب، باعث شده که این خودرو در طراحی جانبی چندان هماهنگ و دلچسب نباشد. نمای جلو ی این خودرو هر چند کمی قدیمی شده اما هنوز طرحی قابل قبول، زیبا و دلچسب است. نمای عقب به علت اینکه از خودروهای پژو 607 و 206cc به عاریت گرفته شده، فرمی قابل قبول به خودرو بخشیده است ضمن اینکه این خودرو نسبت به لوگان از فرمی آیرودینامیک‌تر و اسپرت‌تری برخوردار است. در مجموع با وجود اینکه 206SD در نمای جانبی دارای مشکلاتی است اما در کنار لوگان خودش را زیباتر نشان می‌دهد. با ورود به کابین لوگان با طراحی مواجه هستیم که مانند طراحی خارجی چندان دلچسب نیست. طراحی دریچه‌های هوا، پوشش روی درب‌ها و قرارگیری دکمه‌های شیشه بالابر روی داشبورد چندان جالب نیستند. صندلی‌ها نیز از طراحی زیاد مطلوبی برخوردار نیستند و حالتی نیمکت‌وار دارد و کیفیت مواد به کار رفته روی پوشش درب‌ها چندان جالب نیست. اما فضای کابین بسیار خوب و پذیرفتنی است، همانطور که در ابتدا نیز به آن اشاره شد بلند بودن سقف نکات مثبتی نیز به وجود آورده است. در قسمت عقب فضای پا وارتفاع سقف بسیار خوب است بگونه‌ای که سه نفر به راحتی در فضای عقب این اتومبیل بنشینند و راحت باشند. یکی دیگر از نکات خوب لوگان فضای خوب صندوق عقب است که به جرات می‌توان گفت که از بسیاری از خودروهای بزرگتر از خود نیز بزرگتر است! به علت بالا بودن شاسی لوگان دید جلو و اطراف آن خوب و رضایت‌بخش است ولی دید عقب چندان جالب نیست. از لوگان پیاده شده و وارد کابین 206 می‌شویم. داشبورد 206 نسبت به سایر خودروهای این رنج قیمت از طراحی خوب و زیبایی برخوردار است و هماهنگی پوشش روی درب‌ها با روکش صندلی‌ها، طرحی زیبا و دل نشین به وجود آورده است. ارگونومی در این خودرو به خوبی رعایت شده و صندلی‌ها اگرچه زیاد راحت نیستند اما در برابر لوگان از طراحی مطلوب‌تری برخوردار است ضمن اینکه این صندلی‌ها ارگونومیک بوده و به خوبی بدن سرنشینان را در بر می‌گیرند. دید جلو و اطراف خوب است ولی دید عقب چندان قابل قبول نیست هر چند از لوگان بهتر است!
فضای 206 در قسمت جلو خوب و راضی کننده است اما فضای عقب تنگ است و این تنگ بودن فضای عقب در برابر لوگان خودش را بیشتر نشان می‌دهد (یکی از نقاط ضعف 206 به شمار می‌رود). فضای صندوق عقب 206SD خوب و راضی کننده است اما در برابر لوگان کوچکتر است ولی به علتی که صندلی‌های عقب 206 قابلیت خوباندن دارند می‌توان اجسام طویل‌تری با آن جابه جا کرد.
در مجموع 206 از کابین زیباتر ودل نشین تری برخوردار است ولی لوگان به شما فضای بیشتری می‌دهد.
هر دوی این خودروها از تجهیزات رفاهی و ایمنی قابل قبولی در رنج قیمتشان برخوردار هستند.
از مهمترین تجهیزات رفاهی و ایمنی در لوگان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
شیشه‌های برقی در هر چهار درب، آینه‌های برقی به همراه گرم‌کن، کامپیوتر سفری، تنظیم ارتفاع چراغ‌های جلو از داخل، مه‌شکن جلو و عقب، تنظیم ارتفاع و گودی کمر صندلی راننده، قفل مرکزی همراه با ریموت کنترل وسیستم ضد سرقت ایموبلایزر، فرمان هیدرولیک، دو کیسه هوا، سیستم صوتی با 4 بلندگو، سیستم ترمز ضد قفل ABS به همراه EBD ترمز جلو دیسکی و ترمز عقب کاسه‌ای
از مهمترین تجهیزات رفاهی و ایمنی در 206 می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
شیشه‌های برقی در هر چهار درب، آینه‌های برقی به همراه گرم‌کن، تنظیم ارتفاع چراغ‌های جلو از داخل، مه‌شکن جلو و عقب، سیستم تهویه اتوماتیک، تنظیم ارتفاع صندلی راننده، قفل مرکزی همراه با ریموت کنترل وسیستم ضد سرقت ایموبلایزر، فرمان هیدرولیک به همراه تنظیم ارتفاع، سیستم همراهی تا درب منزل Follow me، دو کیسه هوا، سیستم صوتی با 4 بلندگو و 2 توئیتر به همراه کنترل‌های پشت فرمان، سیستم تنظیم سرعت برف پاکن با سرعت خودرو، سیستم ترمز ضد قفل ABS به همراهEBD و سیستم ترمز اضطراری EBA ترمز جلو دیسکی و ترمز عقب دیسکی
هردوی این اتومبیل‌ها دارای ایمنی مناسبی هستند. لوگان دارای 3 ستاره ایمنی از موسسه Euroncap و 206 دارای 4 ستاره ایمنی از موسسه Euroncap

تجربه رانندگی
هر دو خودرو دارای موتور 1600 سی‌سی هستند و با توجه به توان تولیدی نزدیک به هم (206، 110 اسب‌بخار و لوگان 105 اسب‌بخار) طبق اعلام کمپانی‌های سازنده 206SD در 11.4 ثانیه سرعت خود را به 100 کیلومتر بر ساعت می‌رساند و لوگان در 10.2 ثانیه سرعت خود را به 100 کیلومتر بر ساعت می رساند. دو اتومبیل را استارت زده، هر دو اتومبیل به راحتی روشن می‌شوند و عملکرد نرمی دارند صفحه‌ی کیلومتر شمار در لوگان شامل دور شمار موتور در سمت چپ و کیلومتر شمار در سمت راست می‌باشد و در وسط آن نمایشگری وجود دارد که میزان سوخت و دمای موتور را به صورت دیجیتالی نشان می‌دهد. این نمایشگر علاوه بر این‌ها ساعت و مصرف سوخت لحظه‌ای را نیز نمایش می‌دهد. صفحه کیلومتر شمار در 206 شامل دور شمار موتور در سمت چپ و کیلومتر شمار در سمت راست است و میزان مصرف سوخت و دمای آن را به صورت آنالوگ به نمایش می‌گذارد. علاوه بر این نمایشگری در قسمت بالای کیلومتر شمار وجود دارد که علاوه بر مسافت طی شده مقدار سطح روغن موتور و میزان کیلومتر باقی مانده تا سرویس دوره‌ای بعدی را به نمایش می‌گذارد. البته در 206 نمایشگر دیگری در وسط داشبورد قرار دارد که علاوه بر ساعت اطلاعات مربوط به دما، تاریخ و باز بودن درب‌ها را نشان می‌دهد که این مورد در لوگان منتفی است.
هر دو اتومبیل را در دنده 1 گذاشته و شروع به حرکت می‌کنیم. شتاب اولیه لوگان کمی بهتر از 206 احساس می‌شود. البته این مورد مستقیما به پدال گاز برقی 206 بر می‌گردد که در ابتدای حرکت کمی با تاخیر عمل کرده اما در ادامه این مشکل وجود ندارد و در سرعت‌های بالای 100 کیلومتر این 206 است که به لطف طراحی آیرودینامیک‌تر و ضریب دنده‌های بهتر، برتری را در دست می‌گیرد. شتاب ثانویه دو خودرو در این کلاس بسیار خوب و راضی کننده است. البته به نظر می‌رسد که رقم 10.2 ثانیه‌ای که کمپانی برای لوگان اعلام کرده کمی به دور از واقعیت باشد چون 206 با شتاب 11.4 در عمل با آن تفاوت فاحشی ندارد. سیستم تعلیق تقویت شده 206SD باعث شده است که این خودرو نسبت به گونه‌ی هاچبک از عملکرد نرمی برخوردار باشد و تکان‌های سطح مسیر حرکت را کمتر به راننده و سرنشینان منتقل می‌کند و در مورد لوگان نیز صدق می‌کند و 206 عملکرد نرم‌تر و کیفیت سواری بهتری از لوگان دارد. هر دو خودرو تا سرعت 110 کیلومتر بسیار خوب هستند اما از این میزان که بالاتر می‌رویم لوگان به علت نقطه ثقل بالا و بدنه‌ی فاقد آیرودینامیک دچار کمی بی تعادلی می‌شود و مانور دادن با این خودرو در سرعت‌های بالای 110 واقعا به دور از انتظار است اما 206SD حتی اگر در عمل نیز نتواند در چنین سرعتی مانور دهد اما حداقل احساسی که به راننده منتقل می‌کند همانند لوگان ناخوشایند نیست. 206SD به علت اضافه شدن میله‌های تعادل در قسمت عقب سیستم تعلیق موجب شده که هندلینگ خوبی داشته باشد و مسلم است که به علت نقطه ثقل پایین تر، هندلینگ بهتری از لوگان ارائه دهد و در عمل نیز هندلینگ بهتری از لوگان دارد. هر دو اتومبیل در هنگام رانندگی راحت هستند و دنده‌ها یکی پس از دیگری به راحتی تعویض می‌شوند. 206 خوشدست‌تر بوده و راننده تسلط بهتری بر آن دارد و به علت حالت قرارگیری راننده در پشت فرمان حس بهتری از لذت رانندگی را به راننده منتقل می کند. هر دو خودرو دارای ترمزهای خوب و قابل اعتمادی هستند البته به علت این که ترمزهای عقب 206 دیسکی هستند پر قدرت‌تر احساس می‌شود ولی ترمزهای لوگان نیز خوب و قابل اعتماد هستند.
در نهایت هر دو خودرو دارای نقاط ضعف و قوت هستند و اگر بخواهیم جمع‌بندی انجام دهیم باید بگوییم اگر خانواده‌ی پر جمعیتی هستید، لوگان به علت فضای عالی در این رنج قیمت می‌تواند بهترین انتخاب شما باشد واگر خانواده‌ی با جمعیت کمتر هستید و یا برای جوان‌ترها 206 می‌تواند انتخاب بهتری به شمار برود.

تاریخ: 1392/7/19

امروز می خواهیم به سراغ دو اتومبیل کراس اوور (یا شاسی بلند کوچک) موجود در بازار برویم. هر دوی این اتومبیل ها در محدود قیمت 130 تا 150 میلیون تومان قرار دارند. هیوندای ix35 که کامل با آن آشنا هستیم و دیگری رقیب تقریبا تازه وارد آن یعنی میتسوبیشی ASX می باشد.
ابتدا با طراحی های ظاهری وداخلی دو اتومبیل شروع می کنیم. طراحی ظاهری هیوندای ix35 زیبا و دلنشین است. این طراحی بر خلاف طراحی نسل قبل (که اصلا طراحی جالبی نداشت) بسیار خوب و زیبا است که از خط مشی جدید محصولات هیوندای پیروی می کند. با نگاهی به طراحی جلوی این اتومبیل جلو پنجره ی 6 ضلعی معروف هیوندای که در دیگر محصولات جدید هیوندای نیز استفاده شده نظرمان را جلب می کند. چراغ های جلو کشیده شده و تا روی گلگیر جلو ادامه داشته و طرحی زیبا و دلنشین به وجود آورده است. البته این قسمت بسیار شبیه دیگر محصولات هیوندای از جمله الانترا است. در طراحی جانبی این خودرو با توجه به خطوط استفاده شده در آن و شیب ملایم سقف در انتهای اتومبیل، طرحی زیبا و قابل هضم به این خودرو بخشیده البته اندازه ی مناسب رینگ و لاستیک نیز به این زیبایی کمک کرده است. طراحی عقب نیز با چراغ های کشیده و زیبایی که همانند قسمت جلو است و درب صندوق عقب که با برآمردگی هایی که روی آن وجود دارد طراحی عقب این خودرو را از سادگی در آورده و طرحی زیبا به آن بخشیده است. اما در آن سوی میدان یک رقیب ژاپنی قرار دارد. با اولین نگاه به ASX به سرعت ما را به یاد برادر خود یعنی لنسر اوولشن می اندازد گویی که انگار کمپانی میتسوبیشی با بالا بردن شاسی لنسر اوولشن یک اتومبیل کراس اوور به وجود آورده است. اما اگر از این مسائل بگذریم طراحی بیرونی ASX مانند برادر خود یعنی لنسر اوولشن اسپرت قابل قبول است در جلوی این اتومبیل جلو پنجره ی بزرگ میتسوبیشی در کنار چراغ های مه شکن که در قابی قرار داده شده اند و در کنار چراغ های کشیده جلو طرحی اسپرت به این اتومبیل بخشیده است. در نمای جانبی با طرحی ساده مواجه هستیم که البته خطی که از گلگیرهای عقب شروع می شود و در وسط گلگیر جلو محو می شود سعی در این دارد که این نما را از سادگی در بیاورد البته طراحی رینگ های این اتومبیل نیز باعث شده که طراحی جانبی این اتومبیل بیش از پیش ساده باشد و از این نظر ix35 طراحی جذاب تری در این قسمت دارد. اما طراحی عقب ASX مانند طراحی جلوی این اتومبیل سعی دارد که خودش را اسپرت و خشن نشان بدهد که البته این کار را به خوبی انجام داده است البته طراحی سپر عقب چندان دلنشین نیست اما طراحی چراغ عقب زیبا و قابل قبول است. طراحی داخلی ix35 بر خلاف نسل گذشته ی خود که از (طراحی ساده و فاقد هر گونه هیجان بهره می برد) بسیار زیبا، خوب و مدرن طراحی شده است. طراحی داشبورد این اتومبیل به سرعت ما را به یاد دیگر اعضای این کمپانی می اندازد. همان دریچه های معروف هیوندای در اینجا نیز به کار رفته است. کیفیت مواد به کار رفته در مقایسه با نسل قبل بسیار پیشرفت کرده اما در مقایسه با رقبای اروپایی و ژاپنی احساس می شود که همچنان هیوندای در زمینه کیفیت مواد به کار رفته در کابین جای پیشرفت دارد. صندلی ها خوب است و فضای داخلی قابل قبولی دارد. اما طراحی داخلی میتسوبیشی مانند طراحی خارجی آن اسپرت احساس می شود. صندلی ها، فرمان و محل قرارگیری پشت فرمان آن حس اسپرت بودن بیشتری از هیوندای ix35 به راننده منتقل می کند. کیفیت مواد کابین نیز خوب و قابل قبول است هر چند کمی از هیوندای از این نظر بالاتر است فضای عقب ASX به علت فاصله ی کمتر محور عقب کوچک تر از هیوندای ix35 احساس می شود. هر دوی این اتومبیل ها ایمن هستند و هر دوی آنها توانسته اند 5 ستاره از موسسه NHTSA آمریکا را دریافت کنند.
هر دو رقیب دارای امکانات رفاهی و ایمنی مناسب هستند و از امکانات مشترک دو اتومبیل می توان به سیستم ورود بدون کلید و استارت موتور به صورت دکمه ای، سقف پانوراما، شیشه های برقی، آینه های برقی همراه با گرمکن، صندلی ها مجهز به گرمکن، آینه های الکتروکرومیک، کروز کنترل روی فرمان، سیستم تهویه اتوماتیک، دوربین عقب، چهار چرخ دیسکی مجهز به سیستم های ABS همراه با EBD سیستم کنترل پایداری ESP و سیستم HAS می توان اشاره کرد. اما ix35 دارای 10 ایربگ می باشد و ASX داری 7 ایربگ و ix35 دارای سیستم DBC یا ترمز در سراشیبی می باشد که این مورد در ASX منتفی می باشد. اما در عوض نیز ASX دارای گیربکس CVT به همراه شیفترهای پشت فرمان می باشد در حالی که ix35 دارای گیربکس 6 سرعته اتوماتیک با قابلیت تعویض دستی است همینطور شما ASX قابلیت lock کردن 4WD به 2WD دارید در حالی که ix35 فقط 4WD می باشد.
ix35 دارای موتوری چهار سیلندر خطی به حجم 2400 سی سی می باشد. این موتور قادر است قدرتی معادله 177 اسب بخار تولید کند و راننده را قادر می سازد که در عرض 10 ثانیه به 100 کیلومتر در ساعت برسد و به حداکثر سرعت 190 کیلومتر در ساعت دست یابد. اما رقیب ژاپنی از یک موتور 4 سیلندر خطی به حجم 2000 سی سی برخوردار می باشد. این موتور که به تکنولوژِی متغیر باز و بسته شدن سوپاپ ها مجهز شده و می تواند قدرتی معادله 147 اسب بخار تولید کند. شتاب 0 تا 100 کیلومتر این اتوموبیل در حدود 11.5 ثانیه می با شد و حداکثر سرعت این ماشین نیز 190 کیلومتر بر ساعت می باشد.
با توجه به میزان قدرت دو اتومبیل به این نتیجه می رسیم که روی کاغذ ix35 بهتر از میتسوبیشی ASX می باشد اما در عمل چطور؟ شتاب اولیه و تا سرعت 100 کیلومتر بر ساعت ix35 با توجه به قدرت موتور کاملا برتر است ولی از این میزان که بالاتر می رویم ASX به لطف وجود گیربکس CVT و تعویض سریعتر دنده ها، فاصله ی خود را با ix35 حفظ خواهد کرد. ASX دارای فرمان پذیری بهتری از ix35 می باشد و به علت فاصله کمتر محور عقب تا انتهای اتومبیل احساس می شود که انتهای خودرو نسبت به ix35 بهتر جمع می شود ولی هر دو خودرو دارای هندلیگ های قابل قبولی در کلاس خود می باشند. البته استفاده از سیستم تعلیق Multi Link یا همان چند اتصالی نیز به این قضیه کمک کرده است اما هر دو خودرو کمی خشک احساس می شوند. در مجموع هر دو خودرو انتخاب های قابل قبولی در بازار کشور و در رنج قیمت خود به شمار می روند البته این نکته را باید گفت که رقیبان قدرتمند آنها در بازار داخل وجود ندارند و به تازگی در بازار داخلی رقیب قدرتمند به نام رنو کولئوس 2014 برای این خودروها پیدا شده است. این نکته را نیز باید مد نظر داشت که بازار دست دوم هیوندای ix35 فعلا از ASX بهتر است. البته در نهایت انتخاب با شما خواهد بود.

تاریخ: 1392/8/2